It’s not a holiday, it’s an adventure!

Dat hebben we de afgelopen ander halve week zeker gemerkt. Voor mijn gevoel ben ik al weken op reis. Het reizen is heel heftig. Vaak om 5 of 6 uur op maar het is zeker de moeite waard. Het is hier prachtig. Ik moet in de truck vaak vechten tegen de slap omdat ik niets wil missen van de omgeving. Doordat we dwars door de binnenlanden rijden krijgen we echt een idée van de verschillende landen!

Na de Victoriawatervallen zijn we doorgereden naar Zambia. Wat een mooi land is Zambia! Bergen, heel veel groen en heel veel rieten hutjes. Vanuit de eerste camping (liggend aan de Zambezi) zijn we met volgeladen kano\'s vertrokken voor 2 dagen kanoen en 2 nachten wildkamperen. Het waren 2 persoonskano\'s volgeladen met persoonlijke spullen, keukenspullen, tenten, slaapmatjes enz. Het kanoen was zeker een avontuur. Sommige van de groep hadden nog nooit gekanoed. Dit in combinatie met nijlpaarden was voor iedereen vrij spannend. Het zijn dan wel planteneters, ook een van de gevaarlijkste dieren in Afrika. De gidsen hadden het dan ook niet makkelijk wanneer er een nijlpaard vlak voor onze neus boven water kwam. Remmen met de kano\'s, tegen de stroom in peddelen, grote botsingen met alle kano\'s en lichte paniek! Maar het was zeker de moeite waard!

Het wildkamperen was geweldig. Zoveel wilde dieren, geen telefoons en geen luxe truck! We zijn wel helemaal verbrand. Factor 50 was bij lange na niet genoeg! Gelukkig is het nu regenseizoen hier zodat het minder warm is dan in hartje zomer.

Het regenseizoen zorgt soms ook voor wat regen aan het eind van de dag. Tijdens het wildkamperen hebben we zelfs een flinke storm gehad! Flink wat water in de tent en heel veel wind. Tijdens de tweede dag kanoen gebeurde er iets heel unieks. Vlak voor onze neus stapte een kudde olifanten het water in. Weer even lichte paniek en remmen, best moeilijk omdat je niet veel controle hebt over de kano\'s is stromend water. Zo gaaf om de olifanten van zo dichtbij in het water te zien!

Na twee dagen wildkamperen konden we heerlijk douchen op het camping terrein. Die avond hadden we tevens een thema-avond. We hebben allemaal jurken gemaakt van zwarte vuilniszakken. Dit was namelijk de dress-code van die avond!

De volgende avond zijn we naar het natuurpark gereden in zambia. Weer twee avonden camperen op een campingterrein zonder omheining. Savonds dus niet alleen de tent uit omdat je dan wilde dieren kon tegen komen op weg naar de wc. In het natuurpark hebben we tevens 2 gamedrives gedaan. 1 overdag en 1 in de avond. Heel gaaf om zo op safari te zijn.

Nu staan we op een camping in malawi. Dit keer ging het oversteken van de grens niet zo soepel. Dit kwam namelijk omdat de trap van de truck af brak. De trap is tevens een deel van de deur wat dus voor veel vertraging zorgde. We staan hier op een stuper gave camping en kamperen letterlijk op het strand. We kunnen eindelijk zwemmen in het meer hier. We hebben al veel water gezien maar nergens mochten we daadwerkelijk zwemmen door het gevaar van krokodillen en nijlpaarden.

We hebben vandaag een tour gehad door de dorpjes hier. Vanavond neemt Doc (onze gids) ons mee uit in de plaatselijke kroeg/disco. Ik ben heel benieuwd. De rollen zijn nog al omgekeerd. Hier kijken ze heel nieuwsgierig naar ons. Volgens Doc wordt het een avond om niet snel te vergeten!

Dit was het weer even voor vandaag.Sorry voor de mensen die mij probeerde te smsen de afgelopen dagen. Heb bijna geen bereik hier!

Een berichtje uit Zimbabwe

Het eerste berichtje vanuit afrika. Ik zit nu in een internetcafe in Zimbabwe en heb een half uur om mijn foto\'s op de usb te zetten en een berichtje te schrijven. Waarschijnlijk de laatste keer dat ik internet heb tijdens mijn reis door afrika.

De vlucht naar Johannesburg was erg goed. Niet veel geslapen in het vliegtuig maar het was confortabel. Op amsterdam heb ik een meisje ontmoet dat ook richting zuid-afrika ging. Naar Port- Elizabeth om precies te zijn. We hebben samen kunnen reizen tot aan Johannesburg. Erg prettig om iemand te hebben waarmee je kan overstappen!

De lodge was al een hele beleving. Ik had een kamer voor mij alleen. De kamer had een rietendak. Dit zorgde ervoor dat ik de muizen kon zien lopen als ik omhoog keek. Laat ik het verder maar niet hebben over wat er allemaal naar beneden kwam. De lakenzak die ik geleend heb van Alet kwam dan ook erg goed van pas.

We hebben een hele leuke groep van 12 mensen. Noren, duitsers, belgen en ik als nederlander. De gids komt uit zambia en doet alles. Rijden van de truck, eten koken, visa regelen enz. Ik kan het goed vinden met iedereen en voel mij heel veilig in de groep. Het motto is:op elkaar passen, zorgen voor elkaar en op reis met een open instelling :)

De volgende morgen moesten we erg vroeg op (om 4.30). We vertrokken eerder omdat het nu regenseizoen is hier en onze eerste camping onderwater stond. We moeten daardoor langer rijden naar de alternatieve camping. De eerste dag hebben we meer dan 1000 km gereden richting Botswana. Eenmaal daar aangekomen was het al donker. Snel de tent opgezet en wat gegeten. We kregen tevens een briefing. We mochten snachts wel naar de wc maar moesten goed oppassen. De camping was niet omheind en wilde dieren konden overal komen. Een paar dagen eerder was er een luipaard gezien op het camping terrein. We kregen dus een aantal regels. Eerst je tentgenoot wakker maken, dan naar buiten en goed rondschijnen (ogen lichten op als je rond schijnt), vervolgens naar de wc. Mocht je niet binnen een half uur terug zijn moest je tentgenoot alarm slaan. We hebben gelukkig alleen een olifant op het terrein gezien!

De volgende dag hebben we een gamedrive gedaan met de hele groep. Heel gaaf. We hebben veel olifanten, krokodillen en nijlpaarden gezien. Daarna doorgereden naar Zimbabwe waar we in de middag aankwamen in de lodge. Ook hier mag je niet over straat als het donker is. Er lopen dan namelijk olifanten door de straten!

Vandaag zijn we op fietsen richting de victoriawatervallen geweest. Heel gaaf en indrukwekkend. We kwamen wel verzopen terug door al het water in de lucht (het was net of het stormde!) Daarna brak de regen los, gelukkig is het nu weer even droog. Koud is het hier niet, ben ook verbrand. We zullen zien hoe vaak het gaat regenen de komende tijd.

Morgen gaan we raften met een groot deel van de groep! Ik ben erg benieuwd. Heb dit nog nooit eerder gedaan. Daarna gaan we door naar Zambia. Ik krijg dadelijk een heel mooi paspoort met al die verschillende visa!

Dit was het weer voor even. Ik kan mijn verhaal niet meer nalezen op spelfouten maar dat vinden jullie vast niet erg. Tot snel!

Nog een paar uurtjes!

Nog een paar uurtjes en dan is het zover. Vanavond om 18.00 ga ik de lucht in. Gelukkig is alles goed geregeld en heb ik er heel veel zin in.

De afgelopen maand was vrij druk. Zo zijn alle schoenendozen met transport, staat er en pakketje klaar met moestuinzaadjes voor Ithemba en zijn alle reisvoorbereidingen klaar. Dit laatste viel nog best tegen. Ik dacht dat ik de meeste dingen al voor elkaar had, door mijn vorige reis naar afrika. Niets bleek minder waar. Zo moest er een visum geregeld worden, een gele koortsprik gehaald, materialen voor het kamperen gekocht, een internationaal rijbewijs geregeld worden etc. Best een hele onderneming om op reis te gaan

Vandaag gelukkig een rustig dagje. Woensdag en donderdag de laatste dingen geregeld op het werk. Dat kan ik nu gelukkig even uit mijn handen laten vallen. Vanochtend ga ik langs opa. Toch best een dubbel gevoel aangezien het niet goed met hem gaat. Afrika mag dan ver weg zijn, het is toch een fijn idee dat ik zo weer thuis ben mocht dat nodig zijn! Vanmiddag om 14.00 vertrekken we naar het vliegveld en zit ik er waarschijnlijk niet zo rustig meer bij als nu

Ik ga de komende 4 weken, als ik op reis ben, proberen af en toe een berichtje te plaatsen. Ik heb geen idee hoe vaak er internet aanwezig is, maar ik ga mijn best doen :) De laatste 3 weken in Port-Elizabeth zal het wat makkelijker worden om contact te houden via de blog!

Heel veel liefs allemaal van mij en tot over 7 weken!!

Nieuwe reiskriebels!

Ja, het is weer zo ver. De reiskriebels beginnen weer op te spelen! Vandaag heb ik mijn ticket geboekt en ook de rondreis staat vast! Het is weer spannend maar ik heb er onwijs veel zin in.

Een paar weken geleden kreeg ik van mijn baas te horen dat ik begin volgend jaar met onbetaald verlof mag. Het plannen kon dus weer beginnen. Ondanks dat ik al een keer naar Zuid-Afrika ben geweest, moet er een hoop geregeld worden. Zo wilde ik een leuke groepreis uitzoeken om andere delen van Afrika te zien. Ook tickets boeken is een hele opgave aangezien ik niet alleen wil rondreizen maar ook naar Port Elizabeth wil vliegen.

De rondreis was na even zoeken gelukkig snel gevonden. 1 februari vlieg ik naar Johannesburg, waar mijn rondreis op 3 februari begint. De rondreis gaat vanuit Zuid-Afrika naar Botswana, Zambia, Malawi en Mozambique, om na 24 dagen weer terug in Johannesburg aan te komen. Dat belooft wat!

Na deze rondreis ga ik nog 3 weken richting Ithemba. Iets waar ik erg naar uit kijk. Vandaag heb ik te horen gekregen dat ook mijn project met de klas van neef Xander doorgaat! Voor deze klas ga ik binnenkort een presentatie geven. Na deze presentatie krijgen alle kinderen van groep 6 een foto en informatie over een kind van Ithemba. Voor dit kind gaan ze een schoenendoos vullen. Naast spulletjes kunnen ze ook een foto en verhaaltje van zichzelf in de doos doen. Als ik in Afrika ben ga ik de dozen ophalen in de haven van Port-Elizabeth. Zo kan ik foto's en filmpjes maken als de kinderen van Ithemba de dozen krijgen! Heel erg gaaf, al wordt in mijn enthousiasme het project steeds groter!

Het aftellen is begonnen en natuurlijk zal ik ook deze keer mijn blog bijhouden zodat jullie mijn reis kunnen volgen. Veel leesplezier!

Bedankt allemaal voor het mee reizen via deze blog!

De meeste van jullie heb ik al even gesproken afgelopen dagen maar toch wilde ik via deze weg nog even laten weten dat ik goed thuis ben aangekomen.

Ook de laatste 2 dagen Ithemba gingen super snel. We hebben natuurlijk zo veel mogelijk tijd doorgebracht met de kinderen. Daarnaast hebben we woensdag het grote schilderij met de bus naar Peter en Daphne gebracht. Komende zondag gaat Peter het veilen in de kerk en we gaan duimen voor een mooie bedrag. Daarnaast was er woensdagmiddag een evaluatie die we zelf gepland hadden. We wilde het namelijk met Silvia (een van de leerkrachten en onze begeleidster op Ithemba) nog even hebben over de moeizame communicatie. We hebben ons zegje gedaan op een goede manier waardoor wij maar ook Silvia vrede had met het gesprek. Het gaf een fijn gevoel om er over gepraat te hebben. Woensdagavond hebben we met Katharina, Eva en Brenda gebraaid. We waren door de Duitse meiden uitgenodigd als afscheid. We hebben heerlijk gegeten, na afloop getwisterd en heel veel gelachen.

Donderdag was echt de laatste dag. Tijdens de morning greeting mochten we allemaal een liedje uitkiezen en deze werd uitgebreid voor ons gezongen. Daarnaast was er een kleine toespraak van Maureen en kregen we een fotolijst met foto's als bedankje. Wij hadden voor die dag een beamer geregeld en Lonneke had een film van de smurfen gekocht. De kinderen hebben heerlijk genoten van de bioscoopmiddag met chips als kleine traktatie. Daarnaast kregen de kinderen van mij allemaal een dierenballon die ik zelf had gemaakt. De kinderen vonden het geweldig om te zien hoe een ballon uiteindelijk een dier werd. Vooral de olifant was erg favoriet.

Het afscheid van de kinderen en Ithemba was niet makkelijk maar wel heel bijzonder. Moeilijk om de kinderen los te laten (vrees dat ook niet helemaal gaat lukken). Gelukkig zijn er nog een aantal mooie plannen die we in de toekomst willen gaan uitvoeren.

Vrijdag was het dan zo ver. S'ochtends lekker rustig aan de laatste dingen in gepakt en met zijn alle nog even gezeten in de woonkamer. Het afscheid van Katharina, Daphne en Peter ging niet bepaald makkelijk. Je leert mensen toch wel heel goed kennen in twee maanden tijd. Peter en Daphne hebben ons daarnaast zo veel liefde gegeven, we konden Willetstreet 42 echt ons thuis noemen!

Roos en Brenda hebben ons om half 12 naar het vliegveld gebracht. Daar hebben we met zijn 4tjes nog wat gedronken en daarna afscheid genomen. Voor Roos niet makkelijk aangezien er steeds meer meiden uit het huis vertrekken richting Nederland. Het zal stil worden als maandag ook Brenda nog vertrekt!

De reis was lang maar viel gelukkig wel mee. De vluchten waren erg goed verzorgt en heb gelukkig nog even kunnen slapen in het vliegtuig. Het overstappen duurde wel lang, vooral in Johannesburg. Om half 10 kwamen we dan eindelijk weer aan in Nederland. Heerlijk om mijn ouders, tante en oma te zien daar!!

Het is een hele mooie reis geweest. Ik heb geen moment spijt gehad en heb van alles onwijs genoten. Het is weer even flink wennen in Nederland (zeker met dit koude weer) maar het is zeker ook weer erg lekker om thuis te zijn.

Bedankt allemaal voor het mee reizen via deze blog en alle leuke en lieve reacties!

Kus Sanne

Bijna weer richting Nederland.

De laatste week is alweer aangebroken. Veel lastiger dan ik van te voren gedacht had. Zelf had ik verwacht dat ik er meer naar toe zou gaan leven, dat het goed zou voelen om naar huis te gaan... Dat is deel wel waar. Natuurlijk is het heerlijk om straks weer naar huis te gaan maar voor mijn gevoel ben ik nog lang niet klaar hier.

Vorige week heb ik het voelbord afgemaakt. Het stond al weken op de planning maar ik had er steeds geen tijd voor gehad. Toen maandag Lonneke en Brenda gingen shoppen voor Ithemba heb ik een dagje besteed aan knippen en plakken van stoffen en materialen. Het resultaat mag er zijn. Het is een onwijs leuk voelbord geworden!

Dinsdag hebben Brenda en ik cakejes gebakken. Het was eigenlijk de bedoeling dat we dit met de kinderen zouden doen. Het was alleen zo'n drukke dag en er was zou weinig dat de kinderen echt konden doen, dat wij besloten om het zelf maar af te maken. De eerste waren niet zo lekker maar na wat meer suiker toevoegen was het resultaat al stukken beter.

Woensdag hadden we een uitje naar een ander centrum met gehandicapten kinderen. Een uitje dat jammer genoeg voor ons één grote ergernis was. Alle leerkrachten gingen namelijk mee en maar één klas. Dat betekende dat de andere klassen geen leerkracht hadden die dag. Daarnaast werd er van de vrijwilligers verwacht dat we de kinderen in en uit de bus moesten helpen. De meeste kinderen zijn geen probleem maar er waren ook 2 rolstoelers aanwezig. Dit zijn 17 jarige die toch algauw 60 kg wegen en van rolstoelliften hebben ze hier nog nooit gehoord. De kinderen moesten dus uit de rolstoel getild worden, in een hoge bus. Een hele zware taak wat we in principe met alle liefde wilde doen. Het probleem alleen was dat het niet aan ons gevraagd maar verwacht werd en de leerkrachten geen hand uit staken. Zelfs niet toen wij er om vroegen. Heel vervelend allemaal. Ons motto van deze week was ‘ademhalen en loslaten' en dat hebben we dan ook maar gedaan. De kinderen hebben in ieder geval een heel leuk uitje gehad!

Donderdag was de vrijwilligersdag op Ithemba. We hebben die dag ook met Laura gesproken over de houding van de leerkrachten naar ons toe. Ze verwachten heel veel van ons maar vragen niets. Ze delen alleen mee. Heel vervelend, zeker voor Katharina en Eva (Duitse vrijwilligers) die hier nog een jaar blijven. Gelukkig hebben we woensdag een evaluatie waarin we dat soort dingen kwijt kunnen. De kinderen waren gelukkig in een hele goede bui. Er wordt luid gezongen en gedanst tijdens de morning greeting. Dan zie je echt weer waarom je hier bent!

Vrijdag is altijd een korte dag (een beetje zoals de woensdag bij ons) maar deze vrijdag ging wel heel snel. Zo kwamen Elise en Eline een dagje kijken op Ithemba. Alle kinderen verzamelde zich na het ontbijt in het grootste lokaal en kregen een muziekinstrument. Zo hebben we heel de ochtend met de kinderen muziek gemaakt, gezongen en gedanst. Na de lunch vertrokken de eerste kinderen weer naar huis. Met Luxolo heb ik nog heerlijk een uurtje buiten gevoetbald. Waarna ook de laatste groep kinderen vertrok.

Het weekend verliep heel rustig. Op zaterdag zijn we naar het winkelcentrum gegaan om oa. spullen te kopen voor Ithemba. Zo hebben we Lego gekocht voor de oudere jongens. S'avonds zijn we met het huis gaan bowlen en uit eten. Op zondag hebben we een pinguïns opvangcentrum bezocht met de Duitse vrijwilligers. Een van deze meiden werkt daar en we kregen een uitgebreide rondleiding. Heel leuk!

Gister en vandaag ben ik bezig geweest met het voorbereiden en maken van een groot schilderij met de kinderen. Ik had een grote plank over (van het voelbord). Deze hebben 13 kinderen beschilderd met allemaal felle kleuren. Morgen wordt het schilderij terug gebracht naar huis en zondag brengt Peter het naar de kerk. Daar gaan we het proberen te veilen. Het geld kan dan weer voor Ithemba gebruikt worden. Ook een deel van de kinderen gaan zondag naar de kerk. Een hele goede ervaring aangezien de kinderen kunnen zien dat hun werkjes worden gewaardeerd door andere mensen. Peter gaat er een film van maken en naar ons opsturen zodat we kunnen zien wat het resultaat is.

Nog 2 daagjes Ithemba en dan zit mijn tijd in Zuid-Afrika er al weer op. Heel jammer aangezien ik het heel erg naar mijn zin heb. Maar ook wel weer goed om naar huis te gaan aangezien ik thuis de kans krijg alles te verwerken. Het is moeilijk om hier in Zuid-Afrika dingen te accepteren en los te laten. Ik doe daarnaast zo veel indrukken op hier dat ik het bijna niet bij kan slapen (voor mijn gevoel dan). Het zal de eerste week in Nederland niet makkelijk worden maar gelukkig hebben we veel plannen voor Ithemba, zoals het maken van een website! Genoeg leuke dingen om ook in Nederland mee aan de slag te gaan.

Zie jullie allemaal snel weer in Nederland!

Weer een drukke maar mooie week!

Dit keer weer gewoon een verhaal vanuit PE. We zijn vorige week namelijk veilig terug gekomen vanuit Kaapstad. Het lange weekend Kaapstad is druk maar onwijs leuk geweest. Zo hebben we zaterdag een autorit naar het natuur gebied Kaap de Goede Hoop gemaakt. Je kan daar een wandeltocht maken naar Cape Point, het zuidelijkste punt van Afrika en stoppen bij de daadwerkelijke Kaap de Goede hoop. Dit laatste is het meest zuid-westelijkste punt van Afrika. Heel mooi om daar rond te rijden en alle mooie uitzichten te bewonderen. S'avonds hebben we pannenkoeken gebakken in het hostel. Op zondag zijn we naar Robbeneiland gegaan. Heel indrukwekkend om op het eiland rond te rijden en de gevangenis van binnen te zien. Onze gids was een oud gevangenen waardoor je veel verhalen krijgt over de omstandigheden in de gevangenis. Op maandag zijn Lonneke en ik terug gaan rijden naar huis. Wilke, Laura en Sigrid hadden namelijk een auto gehuurd in PE om hiermee naar Kaapstad te reizen. Wij hebben vervolgens de auto terug gebracht naar het verhuurbedrijf. Een lange rit van bijna 800 km maar zo mooi. Het is één lange weg rechtdoor (de N2) en wordt de gardenroute genoemd. Het doet zijn naam eer aan, we hebben onze ogen uit gekeken. Aangezien ik de enigste was met een rijbewijs hebben we halverwege in een hotel aan zee geslapen. Super luxe en met een heerlijk ontbijt. Op dinsdag hebben we het laatste stuk naar huis gereden.

Op woensdag mochten we weer heerlijk naar Ithemba. Totaal geen straf. Je merkt toch dat je na een lang weekend de kinderen begint te missen. Ik heb geprobeerd mij er tegen te wapenen maar je gaat je echt hechten aan de kids daar. Woensdag was ook gelijk een drukke dag aangezien de meeting met belanghebbende plaats vond. Deze zou eigenlijk de week daarvoor zijn maar kon door de staking niet door gaan. In deze meeting hebben we ons nieuwe logo gepresenteerd. Heel leuk aangezien we nu echt weten dat ze het gaan gebruiken.

Op donderdag en vrijdag hebben we veel tijd besteed aan de kinderen. We hebben met ze buiten gespeeld, geknutseld en spelletjes gespeeld. Daarnaast ben ik met Zintle (één van ‘mijn' kinderen) bezig met goed schrijven van de letters. De concentratieboog van de kinderen is heel kort maar het is leuk om te zien dat ze wel leergierig zijn. Ook heb ik donderdag bedrijfkaartjes gemaakt voor alle stafleden. Zodat ze allemaal een Ithemba-kaart hebben met hun eigen naam erop. Zo fijn om te zien dat ze blij zijn met zo iets kleins. Na Ithemba hebben we een bord gekocht voor het voelbord dat we aan het maken zijn. Het probleem is hier alleen dat je een heel groot bord moet kopen en dat de winkel het in kleine stukjes zaagt. Wij hadden besloten het reststuk (wat we niet nodig hadden voor het voelbord) zo groot mogelijk te houden zodat we later konden beslissen wat we er mee wilde. We moesten dan ook met een houten plank van 1 ½ bij 3 meter gaan lopen van de winkel naar huis. Dat schijnt hier nooit te gebeuren dat mensen gaan lopen met zulke grote materialen, zeker meiden niet. We kregen dan ook snel een lift aangeboden van een man zijn dochter. We hebben de plank met veel pijn, moeite en een hoop gelach in de auto gekregen en de man heeft ons voor de deur afgezet. Zo waren we weer een ervaring rijker! Vrijdagavond hebben we heerlijk film gekeken met zijn alle thuis.

Op zaterdag was ik een ochtendje alleen thuis. Vrij uniek als je met 6 mensen in één huis woont. Al de andere waren naar ADDO (daar was ik al geweest) waardoor ik het huis heerlijk voor mijzelf had. Om half 1 werd ik opgepikt door Katharina om te gaan surfen hier in de zee. Best wel even spannend aangezien ik dat pas 2 keer had gedaan in Holland en de golven hier toch wel erg sterk zijn. Uiteindelijk bleek het een dag te zijn met weinig golven waardoor we het merendeel van de tijd op zee lagen te dobberen. S'avonds zijn we met een deel van het huis een hapje gaan eten in een heel leuk visrestaurant aan zee (gelukkig hadden ze ook iets vegetarisch).

Vandaag begon met veel spierpijn. Gelukkig voor mij had de moeder van Roos (zij is samen met de tante van Roos voor 10 dagen op bezoek) aangeboden mijn rug los te maken waardoor het al snel beter ging. Om 11 uur zijn we weer vertrokken naar het strand om te kijken of er goede golven waren om op te surfen. Dit was jammer genoeg niet het geval. Gelukkig hebben we heerlijk kunnen shoppen op het marktje en hebben we daarna aan het strand gelegen en gezwommen in zee. Nu zijn we net terug van een restaurantje waar we met heel het huis hebben gegeten. Uit eten doen we hier vaak aangezien het meestal goedkoper is dan zelf koken. Heel makkelijk dus!

Morgen gaat er weer een nieuwe week Ithemba beginnen. Het wordt heel druk aangezien we een uitje hebben op woensdag en er dinsdag muffins gebakken moet worden met de kinderen. Daarnaast willen we deze week het voelbord afmaken zodat Katharina deze kan ophangen in haar kamer. De moeder en tante van Roos komen verder op dinsdag op bezoek en Elise en Eline (die we hier hebben leren kennen) op vrijdag. Druk, druk, druk dus.

Een nieuw verhaal maar nu vanuit Cape Town.

Ja het is weer tijd voor een nieuw berichtje. Dit keer niet geschreven 'thuis' in PE maar in Cape Town.

Deze weekwerd goed duidelijk wat flexibel inhoud in Zuid-Afrika. De week verliep weer heel anders dan gepland.

Zo begon maandag onze week rustig op Ithemba. Tot er ineens een meeting werd georganiseerd door één van de leerkrachten. Maureen (de manager van Ithemba) bleek tot donderdag afwezig te zijn door persoonlijke omstandigheden. Daarnaast werd die dag mede gedeeld dat we woensdag een bijeenkomst zouden hebben voor ouders en belanghebbende. Dit moest alleen nog helemaal georganiseerd worden. Aan ons de vraag of wij het nieuwe logo, dat wij voor Ithemba hebben gemaakt, wilde presenteren. We moesten dus op hoog tempo het nieuwe logo mailen, naamkaartjes maken en de kortetekst, als aankondigingvan het logo, voorbereiden.

Op dinsdag begon de dag dan ook hectisch. Brenda, de nieuwe vrijwilligster, was voor het eerst mee en we wilde haar natuurlijk van alles vertellen en laten zien. Daarnaast moest er nog alles geregeld worden voor woensdag en wilde we de kinderen ook voldoende aandacht geven.

Om 12 uur draaide de hectische dag 180 graden om. We kregen namelijk te horen dat op woensdag de bussen en taxi's zouden staken. Dit betekent dat de townships te onveilig zijn om de kinderen met de Ithemba bus op te pikken. Daarnaastkomt een deel van de leerkrachten met het openbaar vervoer. Geen Ithemba dus op woensdag. Dat gaf ineens een heleboel rust. Wel heel jammer dat we ons logo niet hebben kunnen presenteren.

Op woensdag hebben we lekker rustig aan gedaan. We hebben dingen voorbereid voor Ithemba en daarnaast zijn we s'middags even naar het strand geweest (en flink verbrand!). s'Avonds hadden we een etentje voor mijn verjaardag en het afscheid van Elwin. Ik heb van al mijn huisgenootjes een tegoedkaart voor een masage en schoonheidsbehandeling gehad die ik hier in PE kan inleveren. Dit ga ik binnenkort heerlijk een keer doen als ik er niet meer uit zie als een kreeft:P

Donderdag was dan mijn verjaardag. Heel gek om zo ver weg te zijn van thuis. Woensdag had ik een heel pakket kaarten in de brievenbus gekregen en donderdagochtend heb ik deze in bed allemaal zitten lezen. Fijn om zoveel berichtjes te krijgen van thuis! Ik heb alle kaarten een mooi plekje gegeven op mijn kast en nachtkastje. Daarnaast kreeg ik een pakketje van thuis die ik precies op mijn verjaardag kon oppikken bij het postkantoor. Leuk om zo cadeautjes te krijgen van thuis!

Donderdag heb ik mijn verjaardag ook gevierd op Ithemba. Ze hebben daar uitgebreid voor mij gezongen in de morning greeting. Ik had daarnaast taart gebakken voor de kinderen en deze hebben we na de lunch dan ook heerlijk gegeten! Thuis heb ik nog even geskyped met mijn moeder en zusje en daarna zijn we vertrokken met de bus richting Cape Town.

Vrijdagochtend vroeg werden we door Laura, Sigrid en Wilke opgepikt in Kaapstad. Lonneke en ik waren aadig gesloopt van de busreis. We zijn dan ook in ons hostel eerst weer in bed gedoken. Na een paar uurtjes slaap was iedereen weer aandig opgeknapt en kon ons Cape Town weekend beginnen. Ik had van te voren gehoord dat Laura en Sigrid wilde gaan skydiven vrijdag. Zelf twijfelde ik heel erg of ik mee zou gaan. Ik wilde heel graag maar vond het eigenlijk best eng. Uiteindelijk daar besloten het toch te doen en daar heb ik geen moment spijt van gehad. Ik stond van te voren in de loods te trillen op mijn benen maar in het vliegtuig werd ik wat rustiger. We zaten met 7man in een heel klein vliegtuigje. (2 cameramannen, 2 begeleiders, Laura en ik). Ik hoorde achteraf van Laura dat ik aardig moeilijk keek toen het rolluik van het vliegtuig open ging. Ik was de eerste die met mijn begeleider zou springen. Gelukkig hoefde ik zelf niet zo veel te doen behalve mijn hoofd achter over te buigen en mijn benen onder het vliegtuig te klemmen. De eerste paar seconden dacht ik 'shit nu kan ik niet meer terug'. Daarna kwam de adrenaline en heb ik alleen maar genoten van de vrije val en het rustig hangen aan de parachute. Ik kon echt 5 minuten rustig naar het uitzicht kijken (en wat een uitzicht: de tafelberg!) en wat is het daar bovenlekker stil. Eenmaal op de grond wilde ik eigenlijk het liefst gelijk nog een keer!

s'Middags zijn we doorgereden naar de tafelberg. Wat een mooi uitzicht heb je vanaf daar! We hebben heerlijk op ons gemakje een rondje op de tafelberg gelopen en daarbij veel foto's gemaakt! Toen we net weer terug wilde naar beneden kwamen de wolken opzetten. Een heel vreemd gezicht aangezien je de wolk van heel dicht bij over je heel ziet trekken. Binnen een kwartier was alle uitzicht vanaf de tafelberg verdwenen. We waren dan ook precies optijd gegaan.

s'Avonds hebben de meiden mij mee uit eten genomen (voor mijn verjaardag). We zijn gaan eten in Mama Afrika. Een restaurantje in Afrikaanse stijl en met Afrikaans eten. Er speelde tevens een Afrikaanse bandje, wat een muziek kunnen die maken. Afrikaanse muziek is vooral heel vrolijk en we betrapte ons zelf er op dat we niet konden stil zitten tijden het eten. De meiden hadden aan het eind van de avond geregeld dat de band een liedje voor mij zou zingen. Nou dat heb ik geweten. In een vol restaurant werd ik naar voren gehaald en werd er uitgebreid voor mij gezongen. Daarnaast moest ik mee doen met een dansje terwijl heel het restaurant zat toe te kijken. Op dat moment kon ik die meiden wel schieten, Achteraf kan ik er heel hard op lachen.

Vandaag gaan we naar Kaap de goede hoop. Het schijnt daar super mooi te zijn dus ik heb er zin in!

Allemaal heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes en kaartjes! Heel leuk om te krijgen als je zo ver in Afrika zit.

Kus Sanne