Ja het is weer tijd voor een nieuw berichtje. Dit keer niet geschreven 'thuis' in PE maar in Cape Town.

Deze weekwerd goed duidelijk wat flexibel inhoud in Zuid-Afrika. De week verliep weer heel anders dan gepland.

Zo begon maandag onze week rustig op Ithemba. Tot er ineens een meeting werd georganiseerd door één van de leerkrachten. Maureen (de manager van Ithemba) bleek tot donderdag afwezig te zijn door persoonlijke omstandigheden. Daarnaast werd die dag mede gedeeld dat we woensdag een bijeenkomst zouden hebben voor ouders en belanghebbende. Dit moest alleen nog helemaal georganiseerd worden. Aan ons de vraag of wij het nieuwe logo, dat wij voor Ithemba hebben gemaakt, wilde presenteren. We moesten dus op hoog tempo het nieuwe logo mailen, naamkaartjes maken en de kortetekst, als aankondigingvan het logo, voorbereiden.

Op dinsdag begon de dag dan ook hectisch. Brenda, de nieuwe vrijwilligster, was voor het eerst mee en we wilde haar natuurlijk van alles vertellen en laten zien. Daarnaast moest er nog alles geregeld worden voor woensdag en wilde we de kinderen ook voldoende aandacht geven.

Om 12 uur draaide de hectische dag 180 graden om. We kregen namelijk te horen dat op woensdag de bussen en taxi's zouden staken. Dit betekent dat de townships te onveilig zijn om de kinderen met de Ithemba bus op te pikken. Daarnaastkomt een deel van de leerkrachten met het openbaar vervoer. Geen Ithemba dus op woensdag. Dat gaf ineens een heleboel rust. Wel heel jammer dat we ons logo niet hebben kunnen presenteren.

Op woensdag hebben we lekker rustig aan gedaan. We hebben dingen voorbereid voor Ithemba en daarnaast zijn we s'middags even naar het strand geweest (en flink verbrand!). s'Avonds hadden we een etentje voor mijn verjaardag en het afscheid van Elwin. Ik heb van al mijn huisgenootjes een tegoedkaart voor een masage en schoonheidsbehandeling gehad die ik hier in PE kan inleveren. Dit ga ik binnenkort heerlijk een keer doen als ik er niet meer uit zie als een kreeft:P

Donderdag was dan mijn verjaardag. Heel gek om zo ver weg te zijn van thuis. Woensdag had ik een heel pakket kaarten in de brievenbus gekregen en donderdagochtend heb ik deze in bed allemaal zitten lezen. Fijn om zoveel berichtjes te krijgen van thuis! Ik heb alle kaarten een mooi plekje gegeven op mijn kast en nachtkastje. Daarnaast kreeg ik een pakketje van thuis die ik precies op mijn verjaardag kon oppikken bij het postkantoor. Leuk om zo cadeautjes te krijgen van thuis!

Donderdag heb ik mijn verjaardag ook gevierd op Ithemba. Ze hebben daar uitgebreid voor mij gezongen in de morning greeting. Ik had daarnaast taart gebakken voor de kinderen en deze hebben we na de lunch dan ook heerlijk gegeten! Thuis heb ik nog even geskyped met mijn moeder en zusje en daarna zijn we vertrokken met de bus richting Cape Town.

Vrijdagochtend vroeg werden we door Laura, Sigrid en Wilke opgepikt in Kaapstad. Lonneke en ik waren aadig gesloopt van de busreis. We zijn dan ook in ons hostel eerst weer in bed gedoken. Na een paar uurtjes slaap was iedereen weer aandig opgeknapt en kon ons Cape Town weekend beginnen. Ik had van te voren gehoord dat Laura en Sigrid wilde gaan skydiven vrijdag. Zelf twijfelde ik heel erg of ik mee zou gaan. Ik wilde heel graag maar vond het eigenlijk best eng. Uiteindelijk daar besloten het toch te doen en daar heb ik geen moment spijt van gehad. Ik stond van te voren in de loods te trillen op mijn benen maar in het vliegtuig werd ik wat rustiger. We zaten met 7man in een heel klein vliegtuigje. (2 cameramannen, 2 begeleiders, Laura en ik). Ik hoorde achteraf van Laura dat ik aardig moeilijk keek toen het rolluik van het vliegtuig open ging. Ik was de eerste die met mijn begeleider zou springen. Gelukkig hoefde ik zelf niet zo veel te doen behalve mijn hoofd achter over te buigen en mijn benen onder het vliegtuig te klemmen. De eerste paar seconden dacht ik 'shit nu kan ik niet meer terug'. Daarna kwam de adrenaline en heb ik alleen maar genoten van de vrije val en het rustig hangen aan de parachute. Ik kon echt 5 minuten rustig naar het uitzicht kijken (en wat een uitzicht: de tafelberg!) en wat is het daar bovenlekker stil. Eenmaal op de grond wilde ik eigenlijk het liefst gelijk nog een keer!

s'Middags zijn we doorgereden naar de tafelberg. Wat een mooi uitzicht heb je vanaf daar! We hebben heerlijk op ons gemakje een rondje op de tafelberg gelopen en daarbij veel foto's gemaakt! Toen we net weer terug wilde naar beneden kwamen de wolken opzetten. Een heel vreemd gezicht aangezien je de wolk van heel dicht bij over je heel ziet trekken. Binnen een kwartier was alle uitzicht vanaf de tafelberg verdwenen. We waren dan ook precies optijd gegaan.

s'Avonds hebben de meiden mij mee uit eten genomen (voor mijn verjaardag). We zijn gaan eten in Mama Afrika. Een restaurantje in Afrikaanse stijl en met Afrikaans eten. Er speelde tevens een Afrikaanse bandje, wat een muziek kunnen die maken. Afrikaanse muziek is vooral heel vrolijk en we betrapte ons zelf er op dat we niet konden stil zitten tijden het eten. De meiden hadden aan het eind van de avond geregeld dat de band een liedje voor mij zou zingen. Nou dat heb ik geweten. In een vol restaurant werd ik naar voren gehaald en werd er uitgebreid voor mij gezongen. Daarnaast moest ik mee doen met een dansje terwijl heel het restaurant zat toe te kijken. Op dat moment kon ik die meiden wel schieten, Achteraf kan ik er heel hard op lachen.

Vandaag gaan we naar Kaap de goede hoop. Het schijnt daar super mooi te zijn dus ik heb er zin in!

Allemaal heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes en kaartjes! Heel leuk om te krijgen als je zo ver in Afrika zit.

Kus Sanne