De laatste week is alweer aangebroken. Veel lastiger dan ik van te voren gedacht had. Zelf had ik verwacht dat ik er meer naar toe zou gaan leven, dat het goed zou voelen om naar huis te gaan... Dat is deel wel waar. Natuurlijk is het heerlijk om straks weer naar huis te gaan maar voor mijn gevoel ben ik nog lang niet klaar hier.

Vorige week heb ik het voelbord afgemaakt. Het stond al weken op de planning maar ik had er steeds geen tijd voor gehad. Toen maandag Lonneke en Brenda gingen shoppen voor Ithemba heb ik een dagje besteed aan knippen en plakken van stoffen en materialen. Het resultaat mag er zijn. Het is een onwijs leuk voelbord geworden!

Dinsdag hebben Brenda en ik cakejes gebakken. Het was eigenlijk de bedoeling dat we dit met de kinderen zouden doen. Het was alleen zo'n drukke dag en er was zou weinig dat de kinderen echt konden doen, dat wij besloten om het zelf maar af te maken. De eerste waren niet zo lekker maar na wat meer suiker toevoegen was het resultaat al stukken beter.

Woensdag hadden we een uitje naar een ander centrum met gehandicapten kinderen. Een uitje dat jammer genoeg voor ons één grote ergernis was. Alle leerkrachten gingen namelijk mee en maar één klas. Dat betekende dat de andere klassen geen leerkracht hadden die dag. Daarnaast werd er van de vrijwilligers verwacht dat we de kinderen in en uit de bus moesten helpen. De meeste kinderen zijn geen probleem maar er waren ook 2 rolstoelers aanwezig. Dit zijn 17 jarige die toch algauw 60 kg wegen en van rolstoelliften hebben ze hier nog nooit gehoord. De kinderen moesten dus uit de rolstoel getild worden, in een hoge bus. Een hele zware taak wat we in principe met alle liefde wilde doen. Het probleem alleen was dat het niet aan ons gevraagd maar verwacht werd en de leerkrachten geen hand uit staken. Zelfs niet toen wij er om vroegen. Heel vervelend allemaal. Ons motto van deze week was ‘ademhalen en loslaten' en dat hebben we dan ook maar gedaan. De kinderen hebben in ieder geval een heel leuk uitje gehad!

Donderdag was de vrijwilligersdag op Ithemba. We hebben die dag ook met Laura gesproken over de houding van de leerkrachten naar ons toe. Ze verwachten heel veel van ons maar vragen niets. Ze delen alleen mee. Heel vervelend, zeker voor Katharina en Eva (Duitse vrijwilligers) die hier nog een jaar blijven. Gelukkig hebben we woensdag een evaluatie waarin we dat soort dingen kwijt kunnen. De kinderen waren gelukkig in een hele goede bui. Er wordt luid gezongen en gedanst tijdens de morning greeting. Dan zie je echt weer waarom je hier bent!

Vrijdag is altijd een korte dag (een beetje zoals de woensdag bij ons) maar deze vrijdag ging wel heel snel. Zo kwamen Elise en Eline een dagje kijken op Ithemba. Alle kinderen verzamelde zich na het ontbijt in het grootste lokaal en kregen een muziekinstrument. Zo hebben we heel de ochtend met de kinderen muziek gemaakt, gezongen en gedanst. Na de lunch vertrokken de eerste kinderen weer naar huis. Met Luxolo heb ik nog heerlijk een uurtje buiten gevoetbald. Waarna ook de laatste groep kinderen vertrok.

Het weekend verliep heel rustig. Op zaterdag zijn we naar het winkelcentrum gegaan om oa. spullen te kopen voor Ithemba. Zo hebben we Lego gekocht voor de oudere jongens. S'avonds zijn we met het huis gaan bowlen en uit eten. Op zondag hebben we een pinguïns opvangcentrum bezocht met de Duitse vrijwilligers. Een van deze meiden werkt daar en we kregen een uitgebreide rondleiding. Heel leuk!

Gister en vandaag ben ik bezig geweest met het voorbereiden en maken van een groot schilderij met de kinderen. Ik had een grote plank over (van het voelbord). Deze hebben 13 kinderen beschilderd met allemaal felle kleuren. Morgen wordt het schilderij terug gebracht naar huis en zondag brengt Peter het naar de kerk. Daar gaan we het proberen te veilen. Het geld kan dan weer voor Ithemba gebruikt worden. Ook een deel van de kinderen gaan zondag naar de kerk. Een hele goede ervaring aangezien de kinderen kunnen zien dat hun werkjes worden gewaardeerd door andere mensen. Peter gaat er een film van maken en naar ons opsturen zodat we kunnen zien wat het resultaat is.

Nog 2 daagjes Ithemba en dan zit mijn tijd in Zuid-Afrika er al weer op. Heel jammer aangezien ik het heel erg naar mijn zin heb. Maar ook wel weer goed om naar huis te gaan aangezien ik thuis de kans krijg alles te verwerken. Het is moeilijk om hier in Zuid-Afrika dingen te accepteren en los te laten. Ik doe daarnaast zo veel indrukken op hier dat ik het bijna niet bij kan slapen (voor mijn gevoel dan). Het zal de eerste week in Nederland niet makkelijk worden maar gelukkig hebben we veel plannen voor Ithemba, zoals het maken van een website! Genoeg leuke dingen om ook in Nederland mee aan de slag te gaan.

Zie jullie allemaal snel weer in Nederland!